DIT IS 'T:     ZWEEFVLIEGEN ? Oei !

Hier zweef ik dan. Onder me kleine mensjes in kleine huisjes. Geminiaturiseerd. Ik zit helemaal alleen in een slank zweefvliegtuigje, stevig vastgesnoerd in mijn "ligstoel", onder de gebogen plexiglazen kap, die slechts een paar cm boven me uit steekt. Ik pas precies in de cabine.

Er is geen motor. Slechts een paar stuurvlakjes aan staart en vleugels waarmee ik de stand van het vliegtuigje kan veranderen. Drie metertjes geven me enige aanwijzingen: een snelheidsmeter, een hoogtemeter en een variometer. De variometer geeft aan hoe snel ik daal, of stijg. Als ik de neus, met een voorwaartse beweging van de knuppel, wat laat zakken, gaat hij sneller vliegen. Trek ik de neus naar boven dan neemt de snelheid af. Steeds tussen ± 60 en 200 km/u. Snel, maar je merkt het maar amper, omdat je zo hoog zit. Wil ik een bocht maken dan laat ik een van de vleugels met een zijwaartse beweging van de knuppel wat zakken en stuur met mijn voeten de neus opzij. En dat is het dan.

Minder dan een minuut geleden stond ik nog op de grond, aangehaakt aan een dunne stalen kabel. Het andere eind op een trommel van de lier, die ruim een km verder stond. Met een snelheid van ongeveer 110 km/u werd ik omhoog gesleurd tot ± 500 m boven de lier. Nu vlieg ik weg. Op zoek naar een "thermiekbel", d.i. plaatselijk stijgende lucht. Ik daal langzaam onder een kleine glijhoek naar beneden. Vind ik niet tijdig een bel dan sta ik na een minuut of 10 weer op het veld.

In een goede bel stijg ik soms wel 2000 m of zelfs nog hoger tot vlak onder een wolk. Ik leg het vliegtuig dan recht en glijd met een snelheid van tussen 90 en 140 km/u weg in de richting die ik wens. Tegen de tijd dat ik 1000 m ben gedaald ben ik ongeveer 30 km verder. Onderweg zoek ik geschikte bellen om weer tijdig hoogte te winnen. Lukt dat niet, dan maak ik desnoods een "buitenlanding". Ook dat zit er wel eens in. Bij geschikt weer en goede thermiek kan men vele uren in de lucht blijven en honderden km’s ver weg vliegen.

De uitdaging van het zweven en deinen in een geluidloos vliegtuigje is een prachtige combinatie van techniek en avontuur.

Het is niet moeilijk, niet gevaarlijk en niet duur (je vliegt met clubmateriaal en de opleiding is kosteloos). Zweefvliegen is een fantastische sport voor jonge mensen (vanaf 14 jaar mag je al alleen vliegen) en ouderen (ik was 62 jaar toen ik begon en heb  intussen mijn ZVB gehaald en heb duurvluchten en overlandjes gemaakt). Ga eens mee omhoog als passagier in een tweezitter .... Of neem een vakantiecursus .... Of wordt lid .... Kom eens kijken op het veld in Veendam, of neem b.v. contact op (ook voor groepen) met iemand van de commissie PR van de NNZC te Veendam. (Zie   "ADRESSEN"   in de linkerkolom van  "ZWEEFVLIEGEN".

Terug naar  "ZWEEFVLIEGEN"  voor andere zweefverhalen. Of naar  "HOMEPAGE" .